Pierwsze wzmianki o kościele w Szczecinie-Pomorzanach (do 1945 roku niem. Pommerensdorfer ) , stojącym przy obecnej ulicy Włościańskiej 67/69, pochodzą z roku 1445 , kiedy to powstał zapis o kościele w Pomorzanach, który jest filią obecnie nieistniejącego kościoła w Ustowie.
Świątynia ta została wybudowana w stylu gotyckim, umiejscowiona na skarpie, otoczona murem obronnym. Od czasów reformacji do 1945 była kościołem protestanckim.
W 1632r. świątynia została zniszczona przez Szwedów, a następnie dwukrotnie odbudowana zatraciła swój pierwotny, gotycki charakter. Od czasów reformacji do 1945r. świątynia była kościołem protestanckim. Powtórnie kościół został uszkodzony podczas działań wojennych w czasie II wojny światowej . Po raz pierwszy 20 kwietnia 1945r. w czasie nalotu alianckiego i w czasie walk Armii Radzieckiej. Budowla ocalała, lecz został zdewastowany i utracił swoje wyposażenie.
W latach 50. XX w. zniszczeniu uległ dach i częściowo mury obwodowe, których dewastacja postępowała aż do 1970r. Niezniszczona została jedynie wieża. Po 1945r. władze państwowe prowadzące początkowo na ziemiach odzyskanych politykę rabunkową sprzeciwiły się użytkowaniu kościoła przyczyniając się pośrednio do jego dewastacji. Rozpoczęcie wstępnych prac porządkowych i zabezpieczających miało miejsce w 1972r. Prace przy odbudowie rozpoczął w 1973r. ks. Tadeusz Jaszkiewicz. Zrekonstruowano brakujące mury, a w oparciu o ikonografię dwuspadowy dach opadający od wschodu pięciobocznie. Odtworzono zamurowany portal południowy oraz ze względów użytkowych podwyższono strop. W dniu 30 grudnia 1973r. ks. Biskup Jerzy Stroba poświęcił odbudowany kościół nadając mu wezwanie Św. Maksymiliana Marii Kolbego. Niestety wnętrze kościoła nadal było puste a otoczenie wymagało troski i uporządkowania.
Dekretem z dnia 4 czerwca 1977 r. erygowana została parafia. W 1979 r. dobudowano do kościoła niewielką zakrystię, tak by była mało agresywnym elementem przy zabytkowym obiekcie (proj. inż. Stefan Kwilecki). W tym samym czasie były prowadzone prace wewnątrz świątyni. Położono posadzkę z płytek ceramicznych wykonanych na specjalne zamówienie, wmontowano emporę chórową i boazerię wokół ścian
(rok 1999)
- XIV w. – budowa gotyckiego kościoła rzymskokatolickiego
- 1632 – zniszczenie kościoła, odbudowa w krótkim czasie
- 1677 – zniszczenie budowli w wyniku oblężenia miasta przez Brandenburczyków, odbudowa bez zachowania pierwotnego kształtu głównej nawy i bryły budynku
- 1784 – zawieszenie dwóch dzwonów na wieży
- 1944 – poważne uszkodzenie części wschodniej kościoła w wyniku działań wojennych
- 1956 – wpisanie obiektu do rejestru zabytków
- 1972–1973 – odbudowa kościoła
- 1977 – erygowanie parafii i nadanie jej wezwania św. Maksymiliana Kolbe